تجزیه و تحلیل رابطۀ میان استفاده از موبایل و جامعه‏پذیری مدرسه‏ای با تأکید بر دانش‏آموزان دبیرستانی شهرستان کوهدشتِ لرستان (سال1390)

موبایل به منزلۀ یکی از فناوری‏های نوین و تأثیرگذار ارتباطی هم‏اکنون حضوری ناخوانده، ولی فعال در بین نوجوانان و جوانان دارد و در فضاهای آموزشی بسیاری، سنن و آموزه‏های تعلیم و تربیت سنتی را به چالش می‏کشد. در این راستا، مطالعه دربارۀ رابطۀ میان استفاده از موبایل و جامعه‏پذیری مدرسه‏ای دانش‏آموزان، درواقع ردیابیِ یکی از مسائل اجتماعیِ بالقوه‏ای است که نه‏تنها در جامعۀ ما، بلکه در ملل دیگر نیز به‏تدریج توجه و تمرکز محققان و کارشناسان ـ و البته مسئولان و برنامه‏ریزان اجتماعی ـ را به خود معطوف کرده است. در پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطۀ میان نحوۀ استفاده از موبایل با جامعه‏پذیری مدرسه‏ای از نظریه‏های جامعه‏‏شناسانی چون: «مانوئل کاستلز»، «هانس گسر»، «اینگلهارت» و دیگران استفاده کرده و در انجام تحقیق از روش پیمایشی بهره برده‏ایم. یافته‏های پژوهش نشانگر آن است که در مجموع بین الگوی استفاده از موبایل با توجه به ابعادی چون: شدت و میزان استفاده، نوع نگرش و استفاده (ابزاری یا بیانگر)، موقعیت‏های استفاده (مناسب یا نامناسب) و سابقۀ استفاده از موبایل با میزان جامعه‏پذیری مدرسه‏ای رابطۀ معنادار وجود دارد.